Yüzümden Bu Camdan Gözyaşlarını ( 02.02- 04.03)

Galeriyi Görüntüle

Art On Pera ev sahipliğinde gerçekleşen Yüzümden Bu Camdan Gözyaşlarını başlıklı grup sergisi, Antik Yunan tragedyalarından ilhamla, günümüzün çıkmazlarını yeniden düşünmeye davet etmek istemektedir.

“Leonora zayıftı ve hep beyaz giyinirdi. Mark'ın tabloları gibi, sanki içinde yarım kalmış bir şeyler olan uzun bir yüzü vardı, ama gözleri oyuncak bebeklerin ya da köpek balıklarınınkiler gibi küçük ve kurnazdı. Onda romantik ve uçarı bir şey vardı. Daha fazla tarif etmem zor, zira o bir deliydi ve var olmak için başkalarının bakışlarını ödünç alırdı; hiçbir şey sonsuza kadar onun değildi ve her bakışında farklılaşır, başka bir şekilde parlardı. Onu her gördüğümde bir başka Leonora’ydı, bir önceki anda ona bakan bakışa aitti ve ben diğerlerinin bıraktığı kalıntıları, pul pul, kopuk parçalarını görürdüm.”



Evgenia Vereli,

Cabinet of Natural Curiosities (Stories of Madness Series, Noctambulist)

Pencil, colored pencil, and charcoal on paper

120 x 100 cm

Bugün içinde yaşadığımız etik problemleri, edim, kader, tesadüf ve sorumluluk kavramları üzerinden, düşünce tarihinde çok önemli bir yere sahip olan tragedyalardan çıkarak tartışmaya açar.

MÖ 6. Yüzyılda ortaya çıkan, yaklaşık yüz yıl kadar kısa bir süre etkisini sürdürmüş olan bu metinler, bambaşka sosyal gerçeklikler içinde kurgulanmış olsalar da, ele aldıkları evrensel problemlerin düşünce tarihi boyunca farklı biçimlerde yeniden tartışılmasına olanak veren derinliklere sahip olmuşlardır.

Yüzümden Bu Camdan Gözyaşlarını, tragedya kahramanının kendisini içinde bulduğu açmazı, kaçmaya çalıştıkça elleriyle ördüğü yazgıyı, bütün çabasına rağmen değiştiremediği trajik sonu ve en önemlisi de bu sona yol açan sebeplerin kesinliğinin mümkün olmayışını bugünün gerçekliğinde yeniden düşünüyor. Sergi, tragedyaların, yabancılaşmayı, adaleti; insan eliyle yapılan yasaların, uygarlığın ve söz söylemenin imkan ve sınırlarını tartışmaya açmak istiyor.

Sergi adını edebiyat tarihinin başyapıtlarından olan Dante Alighieri’nin İlahi Komedya’sından alıyor. Cennet ve Araf ardından, Cehennem’e yaptığı düşsel yolculukta Alighieri, buzun içinde donmuş günahkarları görür. Bu buzdan göl içinde hareketsiz yatanlardan biri Dante’ye, ruhunun çektiği ıstırabı ağlayarak atmasının bile mümkün olmadığını söylerken; her denemesinde, daha oluşurken göz pınarlarında donup camlaşan gözyaşlarını tarif ederek ondan yardım ister: